รวมเรทสึ! ไฮคิว!?
ที่เคยแปลลงไว้ในทวิตเตอร์และก็มีแปลใหม่เพิ่มเข้ามาด้วยค่ะ
ขอทำตามหน้าที่แฟนเกิวชิราโทริซาวะที่ดี ตอนที่แปลนี้จะเป็นตอนที่เกี่ยวข้องกับหนุ่มๆ
ชิราโทริซาวะ
และสารพัดตอนที่วากะโทชิเคยไปโชว์ความเด๋อไว้ค่ะ (ไม่ใช่แค่สึโตมุที่เด๋อ
มือหนึ่งทีมนี้มันยังไงกัน...)
เผื่อคนที่ตามอ่าน อาจจะเกิดอาการงงเล็กน้อยว่า เอ๊ะ
ตอนนี้มันไม่ได้ต่อกันนี่ อย่างที่บอกไปข้างต้นว่ารวมตอนหนุ่มชิราโทริซาวะ
เราตัดมาจากเล่มเก่าๆ จนถึงตอนล่าสุด (ตอนที่ 120) รวมกันไปค่ะ
ในส่วนตอนใหม่ๆ นั้น เราเอามามัดรวมทำสี่ช่องเหมือนตอนเก่าๆ เพื่อจะได้สะดวกต่อการอ่านค่ะ
ต่อจากนี้ไปจะเป็นส่วนเม้าท์มอยหนุ่มๆ ค่ะ (มีแต่เรื่องไร้สาระ ข้ามไปได้นะคะ 555)
ที่ผ่านมา วากะโทชิโดนเล่นซะส่วนใหญ่ (เอาซะภาพลักษณ์ไปหมดแล้ว...มีแต่หลง
หลง และก็หลง)
หลงยังไงให้ไปถึงไซตามะคะวากะโทชิคุง สกิลนี้ได้แต่ใดมา....
ในหัวนี่นอกจากวอลเลย์ฯ แล้วก็มีแต่เรื่องกินเหรอ?
สงสารผู้เสียหายอย่างคินดะอิจิและหัวหน้าครูมากค่ะ.... มีให้ตบมุกเยอะแยะเต็มไปหมด
(ชิราบุเหนื่อยมั้ย?)
ส่วนตัวชอบมุกอุชิวากะมารุกับเบ็งเคมากค่ะ
ไม่คิดว่าเรทสึไฮคิวจะเอามาเล่นจริงๆ จังๆ ขนาดนี้
แล้วก็มุกเมินสึโตมุเนี่ย สงสารก็สงสาร
เอ็นดูก็เอ็นดู ไม่มีใครเข้าใจเลย เท็นโดก็ไม่ห้าม ชิราบุก็เย็นชา วากะโทชิก็....//กอดสึโตมุแรงๆ
เชื่อว่าในอนาคตอันใกล้นี้ หนุ่มๆ คนอื่นในทีมที่จะมีบทบาทก็คงไม่แคล้วโดนแกล้งเหมือนกับวากะโทชิแน่นอน
(ขอแกล้งสึโตมุเยอะๆ ด้วยเถิด ถึงจะสงสาร แต่ก็ขอเถอะค่ะ เวลาเด็กโดนแกล้งมันน่ารักจริงๆ//ไหว้รอบทิศ)
*ปล. หากมีลิขสิทธิ์แล้วจะลบทันที*
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ต่อจากนี้จะเป็นรวมตอนเก่าค่ะ
เรามาย้อนดูความน่ารัก (?) ของวากะโทชิคุงกันเถอะค่ะ! (ขำ)
